شیرزن همدانی که روی اسرائیلی‌ها اسلحه کشید
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۱۱۷۰۵
«وقتی وارد بیت معظم‌له شدم سر از پا نمی‌شناختم شوقی وصف‌ناشدنی در وجودم موج می‌زد، بعد از سلام و احوالپرسی عرض کردم دباغ هستم؛ امام فرمودند: «همان دباغی که مرحوم سعیدی در نامه‌هایش اسم می‌برد؟» عرض کردم «بله! مدتی شاگردش بودم و با او کار می‌کردم. بعد گزارشی اجمالی از آنچه که گذشته ارائه دادم حضرت امام با طمأنینه و آرامش حرف‌هایم را شنیدند و بعد فرمودند: «از زندان برایم بگویید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
من هم از نحوه دستگیری، بازداشت، بازجویی، زندان و ساواک و در آخر از شکنجه خود و دخترم گفتم، در پایان هم مجدد گفتم، من اینجا هستم و هشت فرزندم در ایران، نمی‌دانم چه کار کنم؟ اگر برگردم، می‌ترسم گرفتار ساواک و دوباره زندانی شوم. اگر برنگردم، هشت فرزندم در ایران بدون مادر مانده‌اند. نمی‌دانم تکلیفم چیست!
باورکردنی نبود امام فرمودند: "بمانید! انشاءالله اوضاع تغییر می‌کند و همه با هم می‌رویم".
مگر چنین چیزی ممکن بود؟! چنین وعده‌ای از طرف امام برایم پیچیده به نظر می‌رسید، اما بعد از کمی تأمل، امیدوار شدم و سکوت کردم؛ پیش از خروج از اتاق پرسیدم پس شما اجازه می‌دهید، من به لبنان بروم و در کنار خواهران و برادران فلسطینی مبارزه کنم، تا اوضاع ایران تغییر کند؟
فرمودند: «هر کجا که می‌بینید برای اسلام مفید هستید و می‌توانید خدمت کنید؛ تکلیف است.»
ملاقات با امام و رهنمون‌هایش روحیه مضاعفی شد برای مبارزه، از این رو وقتی به سوریه بازگشتم با توجه به اجازه حضرت امام قصد کردم برای طی دوره‌های آموزش نظامی چریکی به لبنان بروم و در یکی از پایگاه‌های ساف مشغول آموزش نظامی شوم.
سپس همراه یکی از خواهران فلسطینی به جنوب لبنان و تپه‌های نبطیه نزد برادران و خواهران مبارز و مجاهد رفتیم ۶ ماه در آن جا سپری و در چند عملیات نامنظم علیه اسرائیلی‌ها شرکت کردم و در روز‌هایی که عملیات و شبیخونی در کار نبود به کار‌های دیگری، چون تدریس قرآن و آموزش نظامی و... می‌پرداختم.
با آموخته‌های فراوانی به سوریه بازگشتم و از این تاریخ به بعد مادام بین این دو کشور برای کار‌های مختلف در تردد بودم در این دوران بیشتر شب‌ها یا از طرف گروه‌های داخلی در لبنان یا از طرف نیروهای اسرائیلی که آتش سنگینی را هم دنبال خود داشتند درگیری میشد.
یک بار در سوریه به من مأموریت داده شد که بروم اردن و اطلس اسرائیل را پیدا کنم، اسرائیل اجازه نمی‌داد اطلس سرزمینی که غصب کرده بود در خارج پخش شود، آدرس را پیدا کرده بودند و به احتمال قوی می‌توانستم به هدف مورد نظر برسم، برای رفتن به اردن ویزا می‌خواستم و، چون کشور اردن فقط به دانشجو‌ها ویزا می‌داد با ترفندی حلش کردیم.
یکی از برکات حضورم در لبنان آشنایی با امام موسی صدر و یار و یاورش شهید چمران بود. امام موسی صدر رهبر معنوی شیعیان و رئیس مجلس اعلای شیعیان بود که برای امور رفاهی و فرهنگی مردم جنوب لبنان خیلی تلاش می‌کرد، مصطفی چمران هم آمریکا تحصیل کرده و به تمام امکانات و رفاهیات پشت کرده بوده و پس از طی دوره چریکی در مصر به لبنان آمده و سررشته بسیاری از امور فرهنگی، غیر انتفاعی و خیریه شیعیان لبنان را به عهده گرفته بود.
هیچ کاری نبود که چمران برای جوانان و نوجوانان لبنان انجام نداده باشد، از آموزش اسلحه‌های سبک گرفته تا درس و بحث قرآن، نماز جماعت، نمایش‌نامه و داستان‌نویسی. وارسته از دنیا، مال و مقام و نام بود، به هیچ کس و هیچ چیز حتی زن و فرزند وابستگی نداشت در زندگی‌اش فقط خدا بود و خدا.»
تکلیف دباغ مبارزه در کنار فلسطینی‌ها
آنچه خواندید گوشه‌ای از خاطرات زن مبارز همدانی است؛ زنی فارغ از بزک دوزک‌های زنان غرب زده پیش از انقلاب حتی سوای زنان خانه‌نشین آن روزها. زنی که مبارزه در کارنامه‌اش چنان درخشان است که آن سر دنیا هم دست به دامن اسلحه و مبارزه و فتح فتوحات از برای اسلام بود.
زنی سیاسی با حمیت بی‌بدیل که مبارزه با رژیم منحوس پهلوی، مبارزه با اسرائیل غاصب، مبارزه با کومله و دموکرات و حتی مبارزه با ضد انقلاب و منافق را در چنته داشت.
برگ برگ عمرش از دقیقه تا ساعت کمر همت به مبارزه بسته بود، از دوش به دوش فلسطینی‌ها گرفته تا جنگ‌های نامنظم هم پای چمران شهید، از تعقیب و گریز منافقین تا گرفتن رد کومله‌ها. گویی آب و گِلش را با مبارزه سرشته بودند تا جایی که دمی آسوده نبود.
رخت مبارزه به تنش خوب قواره داشت و نشسته بود، زنی سوای زنان دیار الوند با همتی به بلندای الوند و پیشینه‌ای به درازای هگمتانه، «طاهره دباغ» را می‌گویم، طاهره‌ای که در لبنان دیوار به دیوار تپه‌های نبطیه طاهره نام گرفت و دباغ را هم از رشادت و حمایت و درایت همسرش «حاج محمدحسن دباغ» به یادگار، وگرنه اسم شناسنامه‌ای‌اش «مرضیه حدیدچی» بود.
طاهره زنی از تبار مبارزه بود، زنی که همه عمر برنداشت سر از این خمار مستی، شکنجه‌ها دید، اعتراض‌ها به پا کرد، بیماری‌ها عایدش شد، اسلحه‌ها به کمر بست، ولی کم نیاورد و ایستاده ماند.
پشت و پناه سپاه غرب
طاهره دباغ متولد ۱۳۱۸ در همدانا، از سال ۱۳۴۱به بعد لباس رزم علیه استکبار پوشید، در حین اعتراض و مبارزه در خفا، درس‌ها خواند و شاگردی‌ها کرد و زندان‌ها به خود دید؛ دست آخر برای حفظ جان سایر مبارزان و آزار و اذیت ساواک هجرت را برگزید.
سال ۵۲ بود که دباغ در دیار غربت باز هم قامت به دفاع بست، این بار علیه اسرائیلی‌ها در جوار بانوان فلسطینی جنگید و پاداشش شد همراهی مراد، یعنی حفاظت و حراست از بیت امام (ره) در نوفل لوشاتو. زنی که همه عمرش خدمت به اسلام بود و حالا پاریس جغرافیایی نو برای خدمت به اسلام و امام شده بود، امام خمینی خانم دباغ را "خواهر دباغ" خطاب می‌کرد، گویی یک پاریس بود و یک خواهر طاهره ایرانی.
هفته و ماه که به ۱۲ بهمن سال ۵۷ رسید، امام بار و بنه بست و زنگ انقلاب نواختن گرفت؛ بماند که خواهر طاهره به پرواز انقلاب نرسید و ندای پیروزی انقلاب اسلامی از تلویزیون در بیمارستان پاریس به گوشش رسید.
پس از پیروزی انقلاب هم خواهر طاهره، خواهر و پشت و پناه سپاه غرب کشور شد، فرمانده بانویی که صلابت را هجی کرد و دره و کوه را پشت سر گذاشت و باز هم سکانسی از مبارزه در برابر چشمانش نمایان شد.
گریه‌ها دید و ضجه‌ها شنید و غم‌ها خورد، ولی از پا نیفتاد و خواهرطاهره ماند تا بار دیگر جراحت به مغز استخوانش رسید، ولی باز هم فرمانده بود و پرقدرت.
فرماندهی که رد پایش در خنثی‌سازی کودتای نوژه و دستگیری عوامل آن عیان عیان و به تعدد در تیررس حمله ضد انقلاب بود، نقشه‌ها و برنامه‌ها برای از میدان به در کردنش می‌کشیدند و سوء قصد‌ها اتفاق می‌افتاد، اما نافرجام.
سوءقصد‌هایی که شمارش بی‌حد و حصر بود و برنامه‌هایی که به کرات تکرار میشد، اما خواهر طاهره نه تنها ذره‌ای از ایمان راسخ و عقایدش کوتاه نمی‌آمد بلکه همچون کوهی اسوه مقاومت بود.
سفر به شوروی
طاهرهِ مبارز دست‌بردار نبود؛ صبح به صبح با وضو، قامت تلاش در راه عقایدش می‌بست و بی‌واهمه قدم در راه می‌گذاشت، تا خوش‌وقتی تقویم به سفر شوروی رسید. ۱۳ دی سال ۶۷ او به عنوان یکی از سه نماینده امام به شوروی رفت تا نامه امام راحل را به گورباچف ابلاغ کند.
این سفر تاریخی و یک روزه، به پیش‌بینی امام در رابطه با آینده کمونیست انجامید و امام به گورباچف، رهبر جماهیر شوروی مطالبی را گوشزد کردند.
خواهر طاهره پس از عمری خدمت بی‌دریغ در راه اسلام سالهای پایانی عمرش را کنجی سکنی گزید و سیر و سلوک کرد؛ گهگاهی هم با بیماری دست و پنجه نرم کرد. از مسؤولیت‌های این بانوی توانمند و پرصلابت می‌توان به فرماندهی سپاه همدان، نمایندگی سه دوره مجلس شورای اسلامی مردم تهران و همدان، مسؤولیت بسیج خواهران کل کشور، تدریس در دانشگاه علم و صنعت، تدریس در مدرسه عالی شهید مطهری و قائم مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد.
در آخر هم بعد از تحمل یک دوره بیماری سخت صبح پنج شنبه بیست و هفتم آبان سال ۹۵ در بیمارستان خاتم‌الانبیاء درگذشت، پیکر مرحومه دباغ در حرم حضرت امام به خاک سپرده شد.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: شیرزن همدانی اسرائیل خواهر طاهره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۱۱۷۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مافیای اسلحه‌سازی؛ پشت‌پرده سرکوب اعتراضات دانشجویی در آمریکا
به گزارش قدس آنلاین، با افزایش اقدامات علیه دانشجویان و اساتید آمریکایی معترض به تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه، نقش احزاب صهیونیستی در سرکوب این قیام دانشجویی بیش از پیش آشکار می‌شود.«شای داویدای»، استاد مدیریت بازرگانی دانشگاه کلمبیا و «گدئون والتر»، نظامی کهنه‌کار سابق ارتش رژیم صهیونیستی و رئیس کمپین ضد «یهودستیزی» نقشی بسیار مهم را در اقدامات صورت گرفته علیه دانشجویان و اساتید معترض و واداشتن دستگاه‌های امنیتی آمریکا به اقدام علیه آنها ایفا کردند.هم‌زمان با آغاز اعتراضات دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا، این دانشگاه‌ها به میدان درگیری و سرکوب و بازداشت دانشجویان و اساتید معترض تبدیل شود و در بسیاری از این دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه کلمبیا و نیویورک رخدادهایی به تحریک و رهبری این یهودیان صهیونیست اتفاق افتاد که از قضای روزگار روابط نزدیکی با شرکت‌های اسلحه‌سازی و فروش تسلیحات به رژیم صهیونیستی و بازاریابی تسلیحات این شرکت‌ها در سرزمین‌های اشغالی نیز دارند.
تجار سلاحشای داویدای یکی از معروف‌ترین این یهودیان صهیونیست است که دانشجویان معترض را «تروریست» و «یهودستیز» و حامی «حماس» خواند.پیشینه داویدای نشان می‌دهد که وی یکی از اساتید دانشگاه کلمبیا با تابعیت «اسرائیلی - آمریکایی» است که سابقه خدمت در ارتش رژیم صهیونیستی را داشته و همواره در محافل مختلف از جمله شبکه‌های اجتماعی به این موضوع افتخار کرده و در کنار دیگر اعضای خانواده‌اش به تجارت سلاح و ارسال آن به سرزمین‌های اشغالی اشتغال دارد. اگر «نعمت منوش شفیق»، رئیس دانشگاه کلمبیا، نخستین کسی بود که از پلیس نیویورک خواست برای سرکوب و بازداشت دانشجویان معترض وارد دانشگاه شود، داویدای نقش‌های بسیار خطرناک‌تری را در این زمینه بازی کرد. وی بارها از «گارد ملی آمریکا» خواست برای سرکوب قاطع و جدی دانشجویان حامی فلسطین وارد دانشگاه شود و دانشجویان معترض دانشگاه کلمبیا را «نوادگان هیلتر» توصیف کرد.وی بارها دانشجویان معترض را تهدید کرد که آنها را به «اردوگاه آشویتس» می‌فرستد که صهیونیست‌ها ادعا می‌کنند، هیلتر در آنجا یهودیان را می‌سوزاند.وقتی داویدای از FBI و گارد ملی خواستار دستگیری دسته جمعی دانشجویان معترض و مخالف صهیونیسم و اسرائیل شد، بسیار در آمریکایی به شدت از او انتقاد و تأکید کردند که او "یک صهیونیست آدم‌کش و شریک در جنایات نسل‌کشی فلسطینی‌ها در غزه است".پایگاه خبری آمریکایی «کانتر پانچ» ۲۲ آوریل ۲۰۲۴ در گزارشی دلایل مخالفت این صهیونیست‌ها از جمله خانواده «داویدای» با تظاهرات ضد اسرائیلی دانشجویان را فاش کرد و نوشت: «خانواده داویدای سرمایه‌گذاری کلانی در شرکت‌های اسلحه‌سازی دارند و توقف جنگ در غزه و تحریم شرکت‌های تسلیحاتی به آنها زیان‌های مالی بسیاری می‌زند.»
به گفته این پایگاه خبری داویدای و خانواده‌اش ارتباط تنگاتنگی با شرکت‌های اسلحه‌سازی و فروش محصولات این شرکت‌های به رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی و خارجی دارند.پدر شای، «الی داویدای»، از سال ۱۹۹۲ مدیرکل شرکت ARC است که در زمینه تولید قطعات تسلیحانی فعالیت می‌کند و ۵ ژوئن ۲۰۱۸ به عضویت هیئت مدیره این شرکت در آمد. از جمله تولیدات شرکت ARC ساخت سلاح و قطعات یدکی تفنگ های MCX و MPX است که توسط ارتش اسرائیل استفاده می شود و این جدای از سرمایه گذاری‌هایی است که این شرکت در سرزمین‌های اشغالی دارد.همچنین این پایگاه خبری افشا کرد که پدربزرگ شای، «بینی داویدای»، بنیانگذار شرکت هواپیمایی «العال» رژیم صهیونیستی است که از قضا در سرکوب اعتراضات علیه این رژیم پیشینه بسیاری بدی دارد.والدین ثروتمند شای یعنی پدرش الی و مادرش، «زوهار داویدای» از جمله بنیانگذاران و حامیان «مرکز توانبخشی داویدای» در شهرک صهیونیست‌نشین «تل هاشومر» در سرزمین‌های اشغالی هستند و دستگاه ضربان‌ساز قلبی که در سال ۲۰۲۳ به «بنیامین نتانیاهو» اهدا شد، از آن آنها بود.دانشجویان یهودی-آمریکایی عضو سارمان "دانشجویان برای عدالت در فلسطین" شعبه دانشگاه کلمبیا ۹ آوریل ۲۰۲۴ "طوماری" با امضای حدود ۱۲ هزار دانشجو به مدیریت دانشگاه ارسال کردند و از وی خواستار پایان همکاری با دایویدای شدند.به گفته پایگاه خبری «کلمبیا اسپکتیتور»، به دلیل مواضع و دیدگاه‌های نژادپرستانه و درخواست‌هایش برای اعمال خشونت علیه دانشجویان معترض و تحریک به استفاده خشونت علیه آنها، مدیریت دانشگاه کلمبیا مجبور شد تا از ۱۸ آوریل ۲۰۲۴ از ورود او به دانشگاه جلوگیری کند.
وی از جمله کسانی بود که ادعا کرده بود، دانشجویان معترض اجازه برگزاری مراسم «عید پسح» را به دانشجویان یهودی دانشگاه کلمبیا نمی‌دهند. در پاسخ به این ادعا، نه تنها دانشجویان بلکه اساتید یهودی این دانشگاه به جمع دانشجویان معترض ملحق شده و تأکید کردند که در اجرای مراسم خود تحت هیچ‌گونه فشاری قرار ندارند. علاوه بر اینکه به عنوان یک یهودی اجازه نمی‌دهند، «اسرائیل» و لابی صهیونیستی در آمریکا از یهودی بودن آنها سوء استفاده و برای اهدافشان بهره‌برداری کنند.در ادامه نیز طومارهایی در شکایت از داویدای نوشته شد و به امضای دانشجویان دانشگاه کلمبیا از جمله دانشجویان یهودی رسید که آخرین آن، طوماری بود که توسط ۱۵ دانشجوی یهودی دانشگاه کلمبیا نوشته شد و موجب بازداشت و اخراج آنها از دانشگاه شد.
یکی از کسانی که نقش کثیفی را علیه دانشجویان معترض دانشگاه‌های آمریکا و همچنین تظاهرات اعتراض‌آمیز لندن علیه رژیم صهیونیستی ایفا کرد، «گیدون والتر»، نماینده موساد بود.این صهیونیست اسرائیلی مدیرعامل کمپین «مبارزه با یهودستیزی» است که نقشی محوری در اقدام علیه دانشجویان و اساتید معترض دارد. در سفر اخیر «اسحاق هرتزوگ»، رئیس رژیم صهیونیستی به آمریکا وی عضو تیم امنیتی هرتزوگ بود.«دیوید میلر»، روزنامه‌نگار آمریکایی فاش کرد که "گیدون والتر با شرکتی امنیتی همکاری می کند که تأمین امنیت هرتزوگ در آمریکا را برعهده داشت. این شرکت توسط دو افسر سابق سازمان «موساد» اداره می‌شود که نشان می‌دهد، وی با رژیم صهیونیستی و موساد در ارتباط است.والتر همچنین معاون بزرگترین شرکت شهرک‌سازی در سرزمین‌های اشغالی است و چندین بار در فعالیت‌های تحریک‌آمیز علیه راهپیمایی‌های حمایت از فلسطینی‌ها در لندن شرکت کرده که باعث شده، پلیس او را توبیخ کند.روزنامه عبری زبان «تایمز اسرائیل» ۲۲ آوریل ۲۰۲۴ او را به عنوان "مرد خط مقدم مبارزه با یهودستیزی در انگلیس" توصیف کرد و نوشت که چگونه وی با پلیس لندن در راهپیمایی طرفداران فلسطینی‌ها مقابله کرد.
در کنار این افراد، میلیاردرهای یهودی صهیونیست را نباید نادیده گرفت که با پرداخت مبالغ مالی کلان به عنوان رشوه و کمک بلاعوض تلاش کردند، مدیریت دانشگاه را به اعمال فشار هرچه بیشتر علیه دانشجویان معترض وارد کنند.«رابرت کرافت»، میلیاردر معروف یهودی صهیونیست از جمله این افراد است. وی صاحب محصولات پنیر معروف کرافت است که در کشورهای عربی بازارهای گسترده و بسیاری خوبی دارد. دارایی‌های وی ۱۲ میلیارد دلار برآورد می‌شود. وی در اعتراض به تظاهرات حمایت از فلسطین دانشجویان دانشگاه کلمبیا و ناتوانی در سرکوب آن، بودجه خود را از دانشگاه پس گرفت.یکی از دلایل تصمیم مدیریت دانشگاه کلمبیا در غیر حضوری کردن کلاس‌های دانشجویان تا پایان ترم از دست دادن بودجه عنوان شده است که در صورت صحت این ادعا نشان می‌دهد، سرمایه‌های صهیونیستی در آمریکا چگونه به راحتی می‌توانند، با سرنوشت این کشور بازی کنند.از دیگر یهودیان صهیونیست آمریکایی می‌توان به «بیل آکمن» اشاره کرد که نقش مهمی در برکناری رئیس دانشگاه هاروارد به دلیل عدم مقابله با اعتراضات دانشجویان این دانشگاه داشت.وی علاوه بر اینکه رهبری کمپین برکناری «کلودین گای»، رئیس دانشگاه هاروارد را برعهده داشت، کمک‌های مالی خود را نیز از این دانشگاه قطع کرد تا مدیریت دانشگاه را برای سرکوب دانشجویان معترض تحت فشار بگذارد.اکثر دانشگاه‌های آمریکا به حمایت‌ها و کمک‌های مالی میلیاردرها و تاجران برجسته این کشور وابسته هستند که برخی از آنها یهودیان صهیونیستی هستند که از اسرائیل حمایت می‌کنند. این میلیاردرهای صهیونیست نفوذ مالی خود را به اهرم فشاری برای سرکوب دانشجویان معترض به جنگ رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه و کشتار فلسطینی‌ها تبدیل کرده‌اند.
آنها تنها به دانشجویان و مدیریت دانشگاه برای توقف اعتراضات فشار نمی‌آورند، بلکه فشارهای خود را با کمک نمایندگان مسیحی صهیونیست راست به کنگره منتقل کرده‌اند تا به هر طریق ممکن موجب توقف اعتراضات دانشجویی علیه «اسرائیل» شوند.رؤسای دانشگاه‌هایی همچون هاروارد، پنسیلوانیا و مؤسسه فناوری ماساچوست به شدت تحت فشار کمیته‌های کنگره تحت سلطه صهیونیست‌ها و حامیان آنها از راست افراطی مسیحی برای توقف اعتراضات دانشجویی قرار دارند. فشارهایی که منجر به استعفای رؤسای دانشگاه‌های هاروارد و پنسیلوانیا شد، اما شفیق، رئیس دانشگاه کلمبیا، برای اثبات وفاداری خود به صهیونیست‌ها خواستار ورود نیروهای پلیس به محوطه دانشگاه برای سرکوب معترضین شد.«کریستوفر براون»، استاد دانشگاه کلمبیا، در مورد تصمیم نعمت شفیق، برای برای سرکوب دانشجویان گفت: ۱۸ آوریل ۲۰۲۴ روز سیاهی در تاریخ دانشگاه باقی خواهد ماند.دانشجویان دانشگاه کلمبیا نیز با برافراشتن بنرها و پلارکاردهایی که روی آنها مذهب آنها نوشته شده بود (یهودی - مسلمان - مسیحی) تلاش کردند، این پیام را به صهیونیست‌ها برسانند که ادعای آنها در مورد آزار و اذیت یهودیان به خاطر تظاهرات آنها در حمایت از غزه دروغی بیش نیست.کارشناسان بر این باورند، آنچه دانشگاه‌های بزرگ آمریکا شاهد آن است، «آغاز یک رویداد بزرگ در آمریکاست و باعث می‌شود، شاهد چهره جدیدی از آمریکا باشیم، چهره‌ای که در آن نسل‌ها تعصب را کنار گذاشته و انسانیت را ملاک قرار داده‌اند.»
منبع: خبرگزاری فارس
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند